Publiczne Przedszkole Nr 17 im. Krasnala Hałabały w Pile

Jak pomóc dziecku w adaptacji do przedszkola?

 

Przez pierwsze trzy lata życia dziecko buduje specyficzną więź z matką, która zaspokaja wszelkie jego potrzeby, matka jest bezpieczną bazą w momentach zwątpienia, uczy, bawi się z nim, przeżywa wszelkie radości i smutki. Ta prawidłowo wytworzona więź z matką jest podstawą do tworzenia w przyszłości satysfakcjonujących relacji międzyludzkich opartych na empatii, przyjaźni, miłości. Jest wzorem do umiejętnego „posługiwania się” uczuciami, odczytywania potrzeb własnych i cudzych. To matka, a także inni członkowie rodziny przybliżają małemu dziecku świat zewnętrzny. Od 3 roku życia maluch zaczyna czuć się kimś odrębnym, tworzy się jego poczucie tożsamości, nie musi już być tak blisko mamy. I właśnie wtedy trafia do PRZEDSZKOLA.

Pierwsze dni dziecka w przedszkolu to trudny okres, zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców. Pojawia się mnóstwo wątpliwości czy maluch poradzi sobie w nowej sytuacji, z dala od opiekuńczych skrzydeł mamy.  Czy dziecko wie, co je czeka? Nie, jeśli do tej pory nie przeżyło rozstania.

W przedszkolu dziecko bawi się i uczy, ma nowe warunki rozwoju (społecznego, emocjonalnego, intelektualnego, fizycznego), poznaje nowe dzieci i dorosłych, uczy się norm obowiązujących w grupie, uczy się samodzielności, twórczej zabawy, rozwija mowę, pamięć, uwagę, sprawność grafomotoryczną, spostrzegawczość.

Ale też w przedszkolu spotykają dziecko duże zmiany. Zmiana codziennych nawyków, jakości pożywienia, zamiast mamy (babci) jeden nauczyciel a wiele dzieci, inny sposób zaspokajania potrzeb w grupie, konieczność poczekania na swoją, innej dyscyplinie i innym granicom (co w domu wolno, tutaj nie), inne oczekiwania niż do tej pory (żebym był szczęśliwy i zadowolony, a tu o ten komfort muszę zadbać sam).

Można jednak ułatwić maluchom te pierwsze kroki w dorosłość jeszcze zanim trafi do przedszkola. Dlatego drogi rodzicu:

  1. Zadbaj o pozytywne nastawienie do przedszkola. Maluszek słuchając rozmów rodziców dotyczących przedszkola buduje swój obraz tego miejsca oraz tego, jak sobie w nim poradzi. Dlatego w rozmowach podkreślajmy pozytywy i możliwości rozwoju umiejętności dziecka.
  2. Opowiedz o swoich doświadczeniach z przedszkola. Dzieci uwielbiają słuchać jak to było, gdy ich rodzice byli dziećmi.
  3. Ucz dziecko samodzielności w obsłudze: samodzielne jedzenie, mycie rąk, korzystanie z toalety, czy sprzątanie zabawek będą doskonalone przez pierwszy rok nauki.
  4. Przyzwyczajaj dziecko do rozłąki. Niech zostaje czasem pod opieką babci czy kogoś z rodziny, to pozwoli mu zrozumieć, że wrócisz.

Pierwsze dni:

  1. Nie przeciągaj rano rozstania z dzieckiem. Pożegnaj się krótko, całus i wyjdź szybko z przedszkola.
  2. Poinformuj dziecko, że teraz pobawi się z Panią oraz innymi dziećmi, a potem odbierzesz je z przedszkola.
  3. Przypomnij maluchowi, kiedy po niego przyjdziesz (określ czas w sposób konkretny, zrozumiały np. po obiedzie, po podwieczorku).
  4. Przez kilka dni odbierz dziecko nieco prędzej, stopniowo przedłużając z każdym dniem czas jego pobytu w przedszkolu.
  5. Po powrocie do domu znajdź dla dziecka parę chwil tylko dla Was, po to by się poprzytulać oraz podzielić wrażeniami.

I pewnego dnia może się okazać, że lęki same zniknęły,
a w zamian pojawiło się mnóstwo przyjemnych wrażeń, czego życzę zarówno dzieciom oraz Państwu.

Opracowanie

Sława Wesołowska

Skip to content