Przez pierwsze trzy lata życia dziecko buduje specyficzną więź z matką, która zaspokaja wszelkie jego potrzeby, matka jest bezpieczną bazą w momentach zwątpienia, uczy, bawi się z nim, przeżywa wszelkie radości i smutki. Ta prawidłowo wytworzona więź z matką jest podstawą do tworzenia w przyszłości satysfakcjonujących relacji międzyludzkich opartych na empatii, przyjaźni, miłości. Jest wzorem do umiejętnego „posługiwania się” uczuciami, odczytywania potrzeb własnych i cudzych. To matka, a także inni członkowie rodziny przybliżają małemu dziecku świat zewnętrzny. Od 3 roku życia maluch zaczyna czuć się kimś odrębnym, tworzy się jego poczucie tożsamości, nie musi już być tak blisko mamy. I właśnie wtedy trafia do PRZEDSZKOLA.
Pierwsze dni dziecka w przedszkolu to trudny okres, zarówno dla dziecka, jak i dla rodziców. Pojawia się mnóstwo wątpliwości czy maluch poradzi sobie w nowej sytuacji, z dala od opiekuńczych skrzydeł mamy. Czy dziecko wie, co je czeka? Nie, jeśli do tej pory nie przeżyło rozstania.
W przedszkolu dziecko bawi się i uczy, ma nowe warunki rozwoju (społecznego, emocjonalnego, intelektualnego, fizycznego), poznaje nowe dzieci i dorosłych, uczy się norm obowiązujących w grupie, uczy się samodzielności, twórczej zabawy, rozwija mowę, pamięć, uwagę, sprawność grafomotoryczną, spostrzegawczość.
Ale też w przedszkolu spotykają dziecko duże zmiany. Zmiana codziennych nawyków, jakości pożywienia, zamiast mamy (babci) jeden nauczyciel a wiele dzieci, inny sposób zaspokajania potrzeb w grupie, konieczność poczekania na swoją, innej dyscyplinie i innym granicom (co w domu wolno, tutaj nie), inne oczekiwania niż do tej pory (żebym był szczęśliwy i zadowolony, a tu o ten komfort muszę zadbać sam).
Można jednak ułatwić maluchom te pierwsze kroki w dorosłość jeszcze zanim trafi do przedszkola. Dlatego drogi rodzicu:
Pierwsze dni:
I pewnego dnia może się okazać, że lęki same zniknęły,
a w zamian pojawiło się mnóstwo przyjemnych wrażeń, czego życzę zarówno dzieciom oraz Państwu.
Opracowanie
Sława Wesołowska