LOGOPEDIA W RUCHU? TAK!

LOGOPEDIA W RUCHU? TAK!

Biegać, gnać, czworakować, podskakiwać, skakać, wspinać się, galopować, obracać się aż po zawrót głowy – dzieci to uwielbiają!

Poprzez ruch nasze pociechy łatwiej poznają swoje otoczenie, ciało, ćwiczą mowę, poszerzają zdolności umysłowe, a także trenują zachowania społeczne.

Ćwiczenia w ruchu są zabawne, dzięki nim ożywa język oraz dziecięca fantazja.

Gdy coś się dzieje jest ciekawiej. Odziałujemy na wszystkie zmysły, co jest niezwykle istotne także z persektywy wspomagania prawidłowego rozwoju mowy u dzieci.

Ćwiczenia logorytmiczne likwidują zaburzenia współtowarzyszące zaburzeniom mowy, a także dysfunkcje, które je powodują. Ponadto mają one korzystny wpływ na osobowość dziecka, usprawniają jgo aparat mięśniowo-ruchowy i uwrażliwiają je na zjawiska akustyczne.

Podczas zajęć logorytmicznych dzieko uczy się umiejętności sprawngo wykonywania ruchu, orientacji w czasie i przestrzeni, koncentracji uwagi, współdziałania, odpowiedzialności i funkcjonowania w grupie.

Przykładowe zabawy:

OD STÓP DO GŁÓW – ćwiczenia orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Dziecko wraz z rodzicami wykonują ruchy i gesty zgodnie ze słowami wiersza recytowanego przez rodzica.

Czoło marszczy się na wszystkie strony,

oczy mrugają – to grymas jakiś szalony.

Po całej twarzy wędrują usta,

głowa się kiwa, jakby była całkiem pusta.

Barki kółka w powietrzu zataczają,

a dłonie cicho, cichutko klaskają.

Stopy tupią bez przerwy, aż się brzuszek boczy.

A teraz stańcie cichutko i zamknijcie oczy…

(źródło: J. Blasius, Trzy minuty ruchu…,wyd. Jedność, Kielce 2009)

MUSZLE ŚLIMAKÓW – ćwiczenia oddechowe. Celem ćwiczenia jest wydłużenie fazy wdechowej i wydechowej.

Stoimy na obwodzie koła. Na „raz” – rozchylamy ręce i wdychamy powietrze nosem, na „dwa” – na długim wydechu wymawiamy głoskę „śśś”, jednocześnie przukucając, obejmując rękami kolana, jakbyśmy zamykali się w muszlach ślimaków.

JAK JĘZYCZEK ZOSTAŁ PRZEDSZKOLAKIEM – ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne.

Rodzic opowiada bajkę, którą dziecko ilustruje za pomocą odpowiednich ruchów wykonywanych w obrębie jamy ustnej:

Język to chłopiec, który właśnie został przedszkolakiem. Najpierw rozgląda się po sali (oblizywanie górnej i dolnej wargi). Wita się z kolegami i koleżankami („liczenie” językiem górnyh i dolnych zębów). Łapie dzieci z ręce (dotykanie kącików ust) i wspólnie robią duże koło (nabieramy dużo powietrza do policzków), po czy rozbiegają się w różnych kierunkach po sali („ przebijamy” palcami baloniki zrobione z policzków). Skaczą jak wiewiórki (ruchy języka góra – dół, za zębami), kiwają się jak wahadło zegara (wypychanie językiem policzków), wspinają się jak kot na drzewo (dotykanie podniebienia twardego), turlają się jak pieski (oblizywanie dolnej i górnej wargi). Zabawa dobiega końca (parskamy jak koniki). Siadamy na dywanie i głęboko oddychamy (nabieramy powietrze ustami, wydychamy nosem).

MAGICZNE PUDEŁECZKO – ćwiczenia dotykowe. Kształtowanie koordynacji oddechowo – fonacyjno – artykulacyjnej.

W dużym kartonowym pudle wycinamy otwór na tyle duży, by zmieściła się w nim ręka dziecka. Wkładamy do pudełka różne przedmioty związane z aktywnościami dziecka podjemowanymi w domu (np. przybory do rysowania, zabawki itp.). Przewiązujemy dziecku oczy chustką, a następnie zachęcamy do zbadania dłonią, co ukryło się w pudełku.

POŻEGANIE – Zabawa ruchowa (ruchem i gestem ilustrujemy treść wierzyka „ autor: M. Broda-Bajak):

Na zakończenie zrobimy dwa podskoki,

rękami podeprzemy się pod boki.

Dookoła się obrócimy,

zaklaszczemy, bo dobrze się bawimy.

Nogę damy do przodu: najpierw lewą, potem prawą,

przez chwilę pobiegniemy w miejscu żwawo.

A teraz jeszcze języczkami zakląskamy

i dłońmi sobie pomachamy.

IDZIEMY DO PRZEDSZKOLA – ćwiczenia logorytmiczne kształtujące percepcję słuchową, koorydnację słuchowo – ruchową oraz rozwijające dużą motorykę.

Przy akompaniamencie wykonywanym na bębenku, tamburynie, grzechotce (w rytmie ćwierćnut) maszerujemy po pokoju w różnych kierunkach z wysoko uniesionymi kolanami (udajemy, że idziemy do przedszkola). Podczas akompaniamentu ósemkowego – zaczynamy biegać (śpieszymy się, bo zaczął padać deszcz). Powrót do rytmu wolniejszego oznacza ponowny marsz. Na przerwę w muzyce kładziemy się na podłodze, zwijamy w kłębek i udajemy, że jesteśmy kałużami.

NA TALERZYKU – ćwiczenie pamięci słuchowej. Rodzic dwukrotnie recutyje dziecku treść wierszyka, a następnie prosi, by spróbował go powtórzyć. Na papieorwym talerzyku, dziecko ma narysować w odpowiedniej liczbie owoce, które pojawiły się w wierszyku:

Na talerzyku są dwa jabłuszka,

cztery truskawki i jedna gruszka.

Wszystkie owoce w mig narysuję,

a potem pięknie pokoloruję.