Wysokie technologie są wizytówką współczesnego świata i trudno wyobrazić sobie dziś funkcjonowanie bez urządzeń mobilnych – smartfonów, tabletów czy laptopów. Urządzenia mobilne towarzyszą nam na co dzień jako narzędzia pracy, są środkiem podtrzymywania kontaktów społecznych, bywają także formą spędzania czasu wolnego. Niestety coraz częściej stają się także obiektem zainteresowania naszych pociech.
Według badań neurobiologów wysokie technologie mają niekorzystny wpływ na rozwój fizyczny, intelektualny i emocjonalny. Już niemowlęta stymulowane wysokimi technologiami przejawiają zachowania wskazujące na opóźnienie rozwoju intelektualnego, opóźnienia w rozwoju mowy, zabawy oraz kształtowania umiejętności społecznych, obniżenie sprawności motorycznej.
Media wizualne poprzez nadmierne stymulowanie prawej półkuli mózgu hamują rozwój lewej półkuli, odpowiadającej za uczenie się języka mówionego i pisanego, stąd u dzieci oglądających telewizję kilkadziesiąt minut do kilku godzin można zaobserwować niepokojące stany i zachowania, między innymi: ciągłe rozpraszanie uwagi, opóźnienie lub brak rozwoju mowy, niechęć do słuchania bajek lub oglądania obrazków statycznych (np. ilustracji w książkach).
Długotrwała stymulacja wysokimi technologiami może powodować u dzieci w wieku przedszkolnym zaburzenia koncentracji, problemy z nawiązywaniem relacji rówieśniczych, nadpobudliwość, przemęczenie, zaburzenia snu, niepełne rozumienie języka.
Małe dziecko, które ma kontakt z nowoczesnymi technologiami, koncentruje uwagę swojego umysłu na zadaniach z nimi związanymi (sprawna obsługa smartfona, włączenie bajki lub gry, wyszukanie odpowiedniego programu telewizyjnego), tym samym oddalając się od nauki podstawowych umiejętności społecznych – nawiązywania kontaktów i relacji z innymi ludźmi, rozpoznawania ich emocji, odczytywania wyrazu twarzy, wspólnego spędzania czasu z bliskimi.
Aby móc rozwijać się prawidłowo dziecko potrzebuje wielu intensywnych bodźców, ponieważ za pomocą zmysłów poznaje otaczający je świat. Łatwo zobrazować tę zależność prostym przykładem: Kiedy dziecko chwyta w dłoń jabłko, nie tylko je widzi, ale także czuje jego zapach, wyczuwa jego kształt, próbując poznaje smak. Jeżeli to samo jabłko pokaże się dziecku na ekranie, to poziom poznania jest zdecydowanie niższy, gdyż opiera się jedynie na wrażeniu wzrokowym – bez odniesienia do rzeczywistości.
Płaski obraz z ekranu nie tworzy rzeczywistej reprezentacji istniejącego przedmiotu! Obcowanie z nowinkami technologicznymi nie zastąpi dziecku samodzielnej eksploracji otoczenia, poznawania reguł i zasad rządzących otaczającym je światem, przebywania z drugim człowiekiem i nauki funkcjonowania w społeczeństwie.
Strat poznawczych dziecka spowodowanych długotrwałą ekspozycją na wysokie technologie nie da się nadrobić, dlatego aby uniknąć zgubnych skutków ekspozycji dziecka na technologię cyfrową:
Opracowanie
Justyna Dąbrowska